Ieder half jaar vraag ik aan Theo (van Olphen) in HCM City wat de nieuwe tenten zijn en vooral wat er de moeite waard is. Hij stelt me vrijwel nooit teleur, zo ook gisteren niet. Cepage zit op de begane grond en mezzanine van een skyscraper in het midden van de stad, en je waant je in any metropool. Ingericht door Luuc van de Temple Club, waar we ooit nog voor Smart Cooking 3 hebben gefotografeerd, en helemaal cool. De tent is net een maand open dus niet zo druk, wat mooi uitkomt met deze drukke tafel, dus we kunnen lekker gillen en krijgen nog top-service ook.

We beginnen met een gepocheerd oestertje op spinazie met een beetje kaas en wat beurre blanc als amuse, terwijl een ontzettend lieve mevrouw de Yalumba unwooded chardonnay (AUS, 2006) en de Wines of Good Hope pinotage (SA, 2006) opentrekt. Omdat je nooit weet wat ze hier met de wijnen doen drink ik ze het liefts zo jong mogelijk, voordat blijkt dat ze 3 jaar in de brandende zon hebben staan bakken! De seviche Sanshou, van yellowfintonijn met een gepocheerd ei, zalmeitjes, Sanshou peper (van peper meneertje….) en tomaat fietst erin, is super, terwijl ik ondertussen probeer uit te leggen dat ik een papiertje wil hebben, nee niet om mijn neus in te snuiten maar om wat notities op te maken. Vietnam! Hoofdgerecht heet “pork fat rules” wat bestaat uit een grote biologische carbo, zonder vet, met een hoop paddestoelen en een jus waarin karwijzaad. Allemaal lekker. We drinken nog een glaasje na met de Oostenrijkse chef terwijl de meisjes vast vertrekken richting de Apo.
De Apo (Apocalypse Now), is dé disco van HCM City, waar ik een jaar of 6 geleden voor het laatst ben geweest met Mike (5 avonden achter elkaar), en is niets veranderd. Een smeltkroes van culturen en leeftijden, en terwijl Eric de sigaren van Remco aan al zijn nieuwe assistentes uitdeelt, Bart de kat uit de boom kijkt en Ellen en Titia de dansvloer onveilig maken, kijken Theo en ik elkaar veelbetekend aan. Tomorrow is another day!!