Reisdag, maar eerst even gisteren. Wat is het daar toch top, op die Lindenhoff. Te gek brood van Menno ‘t Hoen, mooi stukje Bavière staartstuk, lekkere Crotin, geweldige chips en als klap op de vuurpijl een fles appelsap en een zak trostomaatjes kado, ik heb nog nooit zoiets in Nederland gegeten. ‘S Avonds even doorgesneden, beetje balsamico en wat olie afiorato van Peck erover, geweldig.

Vandaag vroeg uit de veren, ritje Brussel en koffie met Marco, Edwin (Seinpost), Jonnie, Thèrèse en Sidney, Hans en Jos (Beluga), Moshik, Els en Graham, en anderen. Rustige vlucht waarna een geïmproviseerde lunch in het Guggenheim in Bilbao. Het gezelschap is te groot, dus Hans en Roger (uit Antwerpen) zitten ergens anders, en Pierre (uit Namen, l’eau vive*) zit bij ons tijdens een geanimeerde lunch met veel afzeikmomenten. De keuken staat hier onder auspiciën van Martin Berasategui (lokale god, ***), maar er zijn vele kleine dingetjes, waaronder het veelvuldig gebruik van alle moderne chemicaliën van Ferran Adria. We eten achtereenvolgens: soort balletje van paddestoel in een onduidelijke saus (karton), rauwe en geroosterde artisjok met kardemom en bier (beetje onduidelijk), rauwe en gare cèpes met sjalot in een beetje zoetige soep (vrij okay), gezouten Roseval aardappellen onder een schuim van rauwe snijboon, heekwangetjes met citroen, watermunt en aardappel (mwah, maar de saus had de kleur van blauwe curaçao), geroosterde kabeljauw met een iets te zwart huidje en een brood-cacao saus, confit van kalf met thijm en knoflook (lekker), mooie zeebaars met geroosterde kervelwortel en peterseliechlorophyl, helemaal te gekke kip met limoen en rozemarijn (wat een juice!!), crème van pompoen met gemalen bergamotkoekjes, een soepje van banaan met frambozen(of rabarber) ijs met wasabi, en een soort curd van schapenmelk met vanille, mangostaan en litchyschuim. De altijd prima Guitian Godello bleef er keurig bij overeind, en de Bierzo van Pétalos was top, hoewel we de 2005 veel lekkerder vonden dan de 2004. Nog even aftoppen bij Hans en Roger aan tafel met een ingelast toetje, vanillecreme met limoenijs en gedroogd en gemalen schuim van rozemarijn, onder het wakend oog van Wylie Dufresne (WD 50 in New York), die naast hen zat. Een soort langharige coole hippy (aardige gozer ook nog) die een van de meest innovatieve tenten van NYC heeft (“are you here for the congress too?”). Een lange tocht langs de kust, naar San Sebastian was het laatste dessert, en binnen een soort schoolreisjessfeer hebben we iedereen in de diverse hotels gedropt. Vanavond een beetje chillen in wat tapasbars, morgen aan de arbeid.