In het leven heb je allerlei mijlpalen. Je wordt geboren, je eerste liefde, de baard in de keel, je eindexamen, 21, 50, en zo weet ik er nog wel een paar. Je hebt ook dingen die je doet waarvan je weet dat het de laatste keer is, die hadden we vorige week woensdag toen onze Okky 12 werd; de laatste tractatie. Okky gaat volgend jaar naar de “middelbare” en dan zie ik haar niet echt meer met een tractatie op de bagagedrager. We hebben in de loop van de jaren een scala van tractaties gemaakt, de vrouw is nogal creatief, variërend van en muis op een stukje kaas, het “biertje” van chipito’s en popcorn, en de kerstman met een neus van een Danoontje. Allen kennen nog een laatste handeling, na een uitvoerige mise en place de avond ervoor, ook nu, dus de wekker stond wat vroeger om de laatste hand te leggen aan de klassieker, de satéprikker in de halve meloen. Onderaan een druifje, gevolgd door een worstje, augurkje, kaasje, tomaatje, varkentje en kerstboompje. Een mooie afsluiting dus van de lagere school, en van het jaar, want we zitten ondertussen alweer in de kerst.