We nemen na het diner bij Aerlume en een geweldig lekkere nacht in de zachte bedden van het Fairmont Olympic de volgende morgen om 7:00 de trein naar Vancouver. Een prachtige tocht langs de kust langs plekken waar je anders nooit komt, af en toe overheerst door het gekwetter van 12 bejaarde Chinese vrouwtjes die met hun Amerikaanse mannen op reis zijn. Op het station van Vancouver worden we met alle bagage om ons heen in een soort grote kooi geduwd, en schuifelen we langzaam een licht regenachtig Vancouver in.

We checken in in het overheerlijke Rosewood Georgia Hotel en ook hier is de kamer niet klaar, maar het is pas noon! De lieve receptioniste is een foody en stuurt ons naar de haven, Miku, Japans, naast het Pan Pacific Hotel. reserveren is niet nodig!

Miku is een grote tent met een open keuken, en geen stoel is onbezet. We krijgen de laatste 2 krukken aan de  bar alwaar 2 super-barkeepers zich uit de naad werken en ondertussen nog tijd voor hun bargasten hebben. We starten met een glaasje semillon/sauvignon blanc van de Kettle Valley Winery (Canada 2015), wat een flesje wordt. De gefrituurde spruitjes met togarashi-lemon peper/zout zijn geweldig, en zo ook de ebi fritters, witte tigershrimps in een bier-batter, aioli met zoete chili, chilipoeder en een balsamico-soja reductie.

Ook de sushi’s zijn top,

en dan vooral de Aburi sushi, waarvan ze bij Miku claimen dat ze die in 2008 hebben uitgevonden. Rechthoekige blokjes rijst gevuld met een plakje wilde sockeye zalm, met jalapeño en de special Miku-saus, die er overheen gaat en kort wordt gebrand met Japanse houtskool.

De receptioniste van het hotel bekende ons toen ze ons hier naar toe stuurde dat ze er ooit toen ze zwanger was 33 gegeten heeft, we snappen waarom.

 

Miku | 200 Granville street | Vancouver | mikurestaurant.com