We maken onderweg een kleine pitstop in het eveneens Kleine Kalfje, bij de molen aan de Amstel, waar ik mijn hele leven langs ben gefietst, gebrommert en gereden maar nog nooit binnen ben geweest. Allerminst klein is het binnen, maar na een klein glaasje, wat osseworst, Serrano ham en wat garnaaltjes is het door naar de kogeltjesfabriek (Lute zit op het voormalige terrein van Muiden Chemie in Ouderkerk, vroeger kruit- en munitiefabriek). Gilles zit al te wachten, met zijn 25 flessen en vriend Albert, ook een trouwe Limouxganger.

Het is druk, hectisch, gezellig en wild aan de stamtafel, maar we proeven toch het een en ander weg, waaronder de Clocher de Montazel van Sylvie Torregrossa (ik heb haar 2005 gekocht de eerste keer), de Clocher de Saint Sernin (volledig biologisch) en de Clocher la Serpent. Als je er iets van weet zie je dat ik een Haute Vallée liefhebber ben, maar daar zal ik volgend weekend wat over uitleggen. Het is een wild feest, serieus waar, en ik vergeet niet alleen de top-gerechten van Peter op te schrijven, maar ook foto’s te maken (camera in de auto, keiharde regen). Een paar dingen blijven me, nu een dag later bij waaronder een stukje forel op een glas gevuld met rook (smaak-geur combinatie), een lauwe aardappelsalade met rauwe coquille, een prachtig stukje kip met artisjok en truffelmousseline, brioche met foie gras, marshmellow en gelei van balsamico, en een weergaloos assortiment kazen, waaronder een Gouda Vieux Gris, Hollandse kaas die in Franse grotten wordt geaffineerd. Top! Het afscheid valt zwaar, veel te leuke dag, maar gelukkig zien we elkaar zaterdag allemaal weer in Limoux. Middernacht knip ik totaal gesloopt het licht uit!