De koudste 18 september ooit, lees ik de volgende dag in De Krant Van Wakker Nederland. Nou, het is in ieder geval de natste wat mij betreft, het regent katten en honden als we de Gerard Doustraat inrijden, maar God is met ons en we kunnen pal voor de deur parkeren. De ontvangst is vanaf 13:00 in de Kookboekwinkel van Mevrouw Hamersma, en om 13:10 is de winkel ramvol. Iedereen heeft er zin in, ik zeker, want ik herinner me nog de vorige keer. Lekkere aardse smaken, mooie wijnen en een geweldige ambiance die middag.

Voor degene die even bijgepraat moet worden, Wil Demandt is de voormalige chef en eigenaar van restaurant Bordewijk aan de Noordermarkt in Amsterdam. Ondanks het heerlijke Domenica wat daar nu is wordt Wil, zijn keuken en zijn restaurant node gemist. Als pleister op ons aller wond kookt hij nu af en toe bij de Hamersma’s, of bij je thuis!

Foto Kees Rijken

De ambiance is wederom super, iets minder ‘ons kent ons’, ik ken behalve zoon Max niemand, hoe leuk kan dat worden? Nou…, heel leuk! We zitten wederom aan de kleine tafel van 6, met een huisarts, een vastgoed-ondernemer, een lobbyist uit de chemische hoek en een witwasbestrijder. Een bont gezelschap die een rode draad delen, lekker eten en drinken.

De Vouvray Champalou Brut (F) glijdt erin, met wat stukjes zelfgemaakte leverworst, zure zult en toastjes rillette, en boven stappen we over op de Domaine Bessin-Tremblay, Chablis vielles vignes (F, 2020). Eerste gerecht is Wester Ross Schotse zalm, rauw geserveerd met een vinaigrette met wilde wad-oester, remoulade van jonge knolselderij en oesterblad. Wester Ross is een gebied in het noorden van Schotland waar zalm wordt gekweekt volgens de beste methodes en principes en dat is goed gelukt.

Wil staat bekend als de ‘nose to tail’ man dus een gerecht van krokante kalfshersenen met eekhoorntjesbrood à la Bordelaise, en ‘sauce soubise’ verbaast me dan ook niet. Ik ben d’er dol op, mooie smaken, zeker met die zoete soubise (uiensaus), Max moet vooral wennen aan het mondgevoel, waar hij met het drinken van de Domaine Curtat ‘sous l’amandier’, Saint Joseph blanc (F, 2020) ineens geen enkele last meer van heeft.

Pièce is wilde eend uit de jacht (dus voor mij met een kogeltje), met spekboontjes, moes van pompoen, en jus de canard met salie. De Domaine Verset, Cornas (F, 2019) gaat er geweldig bij.

Bij de ‘Kaas van Kef’ serveert keldermeester Hamersma een Domaine de Montbourgeau ‘l’Etoile uit de Jura (F, 2019), die niet bij iedereen even goed valt want oxidatief (dat hoort!). Gelukkig is er nog een restje Cornas en even later een heerlijk glas Barsac, Chateau Piada (F, 2016), bij het taartje met kwetsencompôte, waarbij amandelijs en crème Suisse.

We slaan de koffie over, het loopt tegen half 6 en ik heb een verkleumde vrouw thuis zitten, nemen afscheid van Wil en zijn vrouw, en van tijger Monique die de hele middag trap op trap af heeft gerend met borden, glazen, flessen en wat dies meer zij, en pols haar en passant of ze dat ook een keer voor mij wil doen aldaar (ik zeg houd het in de gaten). Topmiddag.