Zoals ieder mens trek ook ik het me aan als ik kritiek krijg. Ik heb geleerd, o.a. van m’n moeder, me te verplaatsen in andere mensen, wat ik dan ook vanmorgen, na het lezen van de reactie onder het stukje van gisteren heb gedaan, en Mike heeft deels gelijk. De periode januari-februari brengt een hoop reizen met zich mee, reizen betekent veel buiten de deur eten, nieuwe ervaringen opdoen, die ik dan hier weer deel. Aangezien ik me over het algemeen niet echt uitspreek over de kwaliteit van het gebodene, ik ben immers geen restaurantcriticus, slechts een observant, kan het op de leek overkomen als een opsomming van gerechten, ingrediënten en wat dies meer zij. Dat er ‘0’ reacties op dat soort stukjes komen lijkt me een logisch gevolg, wat zou je reactie moeten zijn na het lezen van een gerechten-lijstje:” Goh…, leuk!”
Gelukkig kom ik regelmatig mensen tegen die die opsommingen en ervaringen juist heel leuk en leerzaam vinden.

Dat er gesuggereerd wordt dat ik kritiek zou verwijderen is pertinent niet waar. Van de reacties op de 450 stukjes die gepubliceerd zijn heb ik slechts éénmaal een reactie verwijderd, een nare, van Mike, omdat ik het niet nodig vind om met modder te gooien en omdat m’n weblog niet de plaats is om al te persoonlijk te worden. Die plek is aan mijn keukentafel, met een glas wijn, je bent welkom!