Gia heeft een Michelinster en de aanbetaling doet vermoeden dat het hier niet achterlijk duur is, wat een vergissing is want de betaling behelst slechts 33.3% van de menuprijs

(kom ik straks nog even op terug). De entree van het restaurant is in een lege zaal met age tafels en stoelen, dit blijkt later de bar te zijn, en we worden naar boven geleid, langs een hele coole glazen keuken naar een zaaltje met 5 ronde tafels. We zijn de laatste gasten die binnenkomen, later blijkt dat de rest om 19:30 al richting dessert gaat zodat we na 3 kwartier alleen zijn.

We starten met een amuse van dracontomelon sap en daarnaast een soort bonbon van foie met banaan op wat gegaarde jonge rijst, terwijl er een wijnkaart wordt gepresenteerd met een stuk of 8 witte en rode wijnen, buiten een paar natuurwijnen.

1^ste gerecht, hoewel het wordt aangeduid als een amuse, is een soort sjoelbakschijf gevuld met lever van zeeduivel, met kurkuma en kaviaar. Lekker maar door de heftige leversmaak verdwijnt de kaviaar

2^de  amuse bestaat uit wat mini garnaaltjes (3) met shizo, op een koekje van zeesla met citroenblad. Superlekker, maar de 3^de,  rundertartaar in betel-blad en gelei, valt tegen.

1^ste echte gerecht bestaat uit 3 verschillende visjes waaronder tonijn, gerold in blaadjes groen met wat jicama, in een saus van passievrucht met gember. Onwijs lekker (helaas geen foto). De ‘marbled eel’ is ook lekker, perfect op cuisson en ingesmeerd met galangal, erbij een schuim van vissaus met citroengras.

Er komt een opfrissertje in de vorm van druiven met perzik en wat yoghurt en shizopoeder, niet echt interessant, waarna superzachte inktvis uit Phu Quoc met een tomatensaus waarin krab-eitjes, chili en zalmeitjes, en wat Vietnamese sla en kruiden on the side.

De rice cake die volgt is meer een soor jelly, niet mijn ding , maar de kippenbouillon met vissaus waar de cake inligt is waanzinnig. De garnalen, en dan heb ik het over de hoeveelheid, mogen geen naam hebben.

Er zijn eigenlijk 2 hoofdgerechten en de eerste is een halve kwartel. Een prachtig rosé gebraden borstje en een krokant gefrituurd boutje met wat mosterdzaad. De laatste licht op wat gezouten eidooier, ik vermoed dat de dooier rauw in het zout heeft gelegen, en is heerlijk (de eerste trouwens ook).

2^de  pièce zijn 2 muizen-stukjes wagyu ribeye A4-grade met wat pompoenpuree, ananas met citroengras en bananen-groen. Het is best lekker maar het wagyu-gevoel ontbreekt totaal (het kan zijn dat ik verwend ben na mijn wagyu-escapades onderlaatst maar de 3 minder verwende tafelgenoten beginnen erover. Er is er zelfs één die claimt dat de ossenhaas van zijn Rotterdamse slager beter is, en de cooking-skills van zijn jonge vrouw nog meer…)

Laatste ‘savoury dish’ bestaat uit een soort paddenstoel-custard waarnaast gestoomde en aangemaakte rijst met goodies waar dan nog wat gewokte paddenstoelen aan moeten worden toegevoegd (DIY). Superlekker!

We worden uitgenodigd in de keuken door chef Sam Tran die voordat ze dit restaurant begon 8 jaar in Australië heeft gewoond en gewerkt. We krijgen een sapje van kokosnoten-bloesem waar heel bijzonder over wordt gedaan en een kokoskoekje waarna we afdalen naar de meer dan ongezellige bar beneden.

Er komt een leuke gimmick! Er wordt een grote schaal met vruchten op tafel gezet waar we er allemaal 3 van mogen uitkiezen waar de chef dan een dessert van gaat maken. Banaan, granaatappel, ananas, appel, mango, supercool, en ze onthoudt het ook nog allemaal… “no need write down..” Dat gaat dus helemaal mis. Behalve dat het ‘bespoke’ dessert bestaat uit 3 likken sorbet krijg ik natuurlijk die van tafelgenoot en hij de mijne!

2^de dessert is een crème van lotusthee met lotus-ijs, prima maar weinig aan.

Resumerend hebben we een prima avond met lekker eten. Na de 1^ste fles belachelijk dure wijn (Priorat uit 2020 in plaats van de op de kaart uit 2017 geadverteerde) is die op want ze gaan er eigenlijk van uit dat je voor de wine-pairing gaat. “Heb je dan van alle wijnen maar 1 fles” is mijn villeine vraag? “Ja” is het antwoord. Verder is het jammer dat er regelmatig Panna in mijn Pellegrino-glas wordt bijgetankt maar de wil is er, en vooral jammer dat de bar zo ongezellig is dat het bijna lijkt of ze willen dat je zo snel mogelijk weggaat. Last but not least; De na reservering gedane aanbetaling wordt niet in mindering gebracht op de rekening maar over 6 werkdagen teruggestort. Heel vreemd…

Gia Hanoi| 61 P. Văn Miếu| Hà Nội | 🇻🇳