De jaarvergadering van de G6 (Bosch, Visaandeschelde/Roast Room, Paardenburg, Lute, Aan de Poel en Julius) brengt ons dit najaar naar Nice, eigenlijk naar Menton. 1 week voordat Mirazur wordt gekozen tot No 1 op de World 50 Best weet ik de hand op een zesje te leggen, het toeval wil dat ze een week later tot einde 2020 zijn volgeboekt. Omdat Nice vliegen en slapen betekent en ik een tafel heb voor het diner (waardoor je helaas het waanzinnige uitzicht mist) is er een voor- en een na-programma.
Flaveur** zit in het voorprogramma, en als Patrice (de taxi) ons afzet bij het comfortabele Hyatt aan de Promenade des Anglais wandelen we door de oude binnenstad naar de gebroeders Tourteaux (lijnkoek of krabben mv) in de rue Gubernatis. We komen in een mini-restaurant, als er 16 stoelen staan zijn het er veel, dat huiselijk aanvoelt en wat onder leiding staat van een perfecte gastheer. We laten ons door hem adviseren in de wijnen wat uitkomt op o.a. Le Clos blanc (2017), Prédiliction Pouilly-Fumé van Pabiot (2017), Saint Aubain 1er Cru ‘La Chatenière van Girardin (2015) en een Auxey-Duresses La Ruchotte van Pierre-Yves Colin-Morey (2014). Uitstekende keuzes en het vel gaat niet over de neus. We starten met ontzettend lekkere chips van gemalen sushirijst op smaak gemaakt met sherryazijn, andere chips met gegrilde makreel (zie boven), en gomasio (sesamzaad met zout) met een spekje en sardine. Prima.
Er komt nog een amuse van puree van Ratte-aardappel met gerookte sardine, citroenkaviaar, koriander en gefermenteerde pruim, èn nog een van boudin noir (bloedworst) met lardo en beignet van stokvis met inktvisinkt. Het is allemaal erg verzorgd, goed tempo en lekkere smaken.
Eerste gerecht zijn gamberoni (garnalen), gelei van rougail (saus origineel uit Madagaskar van pepers), en jus van schelpdieren. Fris en licht, maar de smaken van zowel de rougail als de schelpdieren ontgaan ons een beetje
Hierna gerookte zwaardvis met in zout geconfijte citroen en verse kruiden, prima maar zwaardvis is zwaardvis, waarna pèche Niçoise (ik vermoed zeebaars) met bouillon van vadouvan, bloemkool en lavas. Erg lekker
Het boeuf uit de Piémonte, met consommé van aubergine, pickle en een ravioli Piémontaise (mascarpone en Parmezaanse kaas) is superzacht en heerlijk van smaak. De ravioli blijft een beetje in de “wang hangen” (deze uitspraak heb ik niet bedacht, maar het is wel zo), maar ook hier weer diepe smaken.
De “opfrisser” van tageta lucida (zaadjes, denk aan dragon) met venkel en avocado en jus van groene appel trekt de boel weer even strak in de mond, erg lekker overigens,
waarna we besluiten met een dessert van ananas, tapioca, koriander en een “suzette” met oude rum.
Mooi en lekker gegeten, je proeft de roots van de broers (Guadeloupe) en ziet ze probleemloos van de gebaande Franse paden afgaan, wat nog best moeilijk is, maar daarover later meer. Wat wel weer overduidelijk is, 2 steren in Nederland is heel wat anders dan 2 sterren in Frankrijk, maar dat bespreken we verder op het strand!
Flaveur | 25 rue Gubernatis | Nice | www.restaurant-flaveur.com