Nou, niet helemaal, maar een heel end gekomen de afgelopen week. Ik heb er zo’n 160 (recepten) gedaan, had al wat gedaan voor ik weg ging, en ben bezig aan de finishing touch, nog wat laatste gerechtjes, voor- en na-werk. Super-week dus, lekker opgeschoten en tijdens de rustmomenten lekker gegeten en gedronken. Ondanks dat het weer, zeker in het begin, niet top was, een paar keer lekker op het strand gelunch, o.a. de fameuze empedrat. Empedrat is een soort samengesteld gerecht, bestaande uit escalivada, langdurig gestoofde paprike en aubergine uit de oven, witte bonen met peterselie en bacalau, stokvis. Ondanks dat het op de kaart staat als voorgerecht een heel gevecht, dus samen met een paar stukjes pan con tomate y alioli een prima lunch. Glaasje chardonnay van Raimat (E, 2006) en weer op naar het werkhol (tafel, stoel, stekkerblok en uitzicht over de mediterranée…). I

k ben ook nog even in La Sirena geweest, icoon van de klassieke tapasbars, aan de oude visafslag van Rosas (nu parkeerterrein). Ik kom hier ruim 40 jaar, eerst natuurlijk met m’n ouders, toen de vis nog zo van de afslag binnen gedragen werd en de zaak voornamelijk bevolkt werd door vissers en arbeiders. Daarna met Isabel, toen het al een beetje sleets werd, maar de vis nog steeds, à la plancha, prima was. De laatste keer dat ik er at kroop er echter een worm uit mijn stuk gebakken zeeduivel en ben ik overgegaan tot het louter bestellen van drankjes. We zijn nu 10 jaar later, José is dood en Carlita, die ik niet anders ken als Maria (leuk bijbels stel) heeft de zaak verkocht. De Cemsto is er doorheen gehaald, de lokale Ruygrokken hebben wat nieuw gips tegen de muur geknald, en de oude chef van La Tiéta, Montze (12 jaar bij El Bulli) staat er nu aan de plancha, en het is er weer prima. Versgemaakte Calemares à la romana, caracolles del mar, boquerones en pata negra. Top!
Ondertussen ben ik natuurlijk alweer thuis en net 2 dagen ringmeester geweest op het strand van Almere tijdens het jaarlijkse concours hipique van RV Anydale. Bijzonder moment op de zaterdag, de onthulling van mijn eigen hindernis. Ik heb ‘m speciaal in turquoise en bruin laten maken omdat het me is opgevallen op andere concours dat die kleuren vaak een bottleneck zijn voor de ruiters. Kwestie van attentiewaarde zeg maar….vals hè.