Het is alweer een week of wat geleden, maar ik was bij Moshik & Els Roth van het Brouwerskolkje, gelegen in de duinen, eigenlijk meer in het park, in Overveen, waar ik wederom van de ene verbazing in de andere viel. Wat kan deze man toch ongelooflijk koken, combinaties, technieken, een mirakel is het. On top of all springt hij ook nog eens iedere 2 weken in de auto om na de drukke zaterdagavond naar de Elzas te rijden en daar tot maandagmiddag de crew van L’arnsbourg (***) te trainen. Verder nog wat demonstraties links-rechts, wat proeverijen, ik denk dat de mensen een paar uur per nacht slapen, maximaal. Enfin, aan tafel dus, met o.a. nieuwe vriend Joël (amateur gastronoom en vinoloog, niet lullig bedoelt maar hij doet overdag echt iets totaal anders) en met Akira Oshima, de executive chef van de Japanse restaurants van het Okura hotel (al 36 jaar….). We beginnen met wat virtuele macarons van soep, o.a. bisque van kreeft met rouille, waterkerssoep en gegratineerde uiensoep, maar dan dus verpakt in luchtige, van binnen licht kleverige, koekjes. Hierna een English breakfast, gevolgd door een variant op de Waldorfsalade, pizza met haringeitjes en een chickencurry. We zitten aan een glaasje Selosse rosé champagne en laten ons verrassen.

Volgende gerechtje is een gazpacho met geitenkaas, zonder geitenkaas (geen drukfout), met sorbet van rode biet, waarna een oester met Coca Cola en limoen. Het gaat te ver alles uit te leggen, maar het is af en toe bizar, maar tegelijkertijd ook heel bijzonder. Volgende gerechtje is een oude bekende, druivensap met schuim van Chartreuse, waarin een blokje foie gras, wat je 10 tellen in je mond moet laten smelten, waarna het explodeert. Mooie truc, maar bij mij nog nooit gelukt. Ik weet nog dat ik hier de eerste keer was, met Marco, en we het tot 3 keer toe hebben geprobeerd. Best zwaar!!
Door met rauwe langoustine “Miró”, met gelei van grapefruit, amandel en schuim van vadouvan, waarna geconfijte eendenmaag met quinoa, courgettebloem, destillaat van zeewier en saus van jasmijnrijst en sereh. En complex geheel als je het zo leest, maar één van de briljantere combinaties van de avond. Ik moet Oshima nog eens even bellen want ik mis wat foto’s, maar deze gedisciplineerde man heeft ze allemaal. Alles wat langs komt wordt gefotografeerd door hem, alvorens het zeer geconcentreerd wordt geproefd. Mooi! Laatste gerecht van vandaag, en dan moet ik naar beneden, vandaag laatste dag fotgraferen voor m’n nieuwe boek, is rouget met rabarber en hibiscus, essence van viooltjes, zwarte olijf, pecillos paprika en mousseline van aardappel, en staat weer als een huis. Een feest is het, morgen meer!!