Karin, de persmevrouw van RTL belt, of ik vrijdag met Kraan kan aanschuiven bij Paul de Leeuw. Hartstikke leuk, denk ik nog in mijn onschuld. 48 uur later sta ik in mijn koksbuis in de studio in Almere, loop ik met Kraan door een grote deur en staan we samen live in de studio. Vlak voordat we op moeten zegt hij nog “ben benieuwd of ze nog wat in petto hebben voor ons”. Alsof hij het wist…..

De finalisten Peggy, Niels, Rico en Pascal zitten al op de bank en ik leg vrijwel direct uit wat het verschil is tussen ons programma en de andere (kook)programma’s. Bij ons gaat het over koken…. Een mooiere schakel is er bijna niet te leggen naar de verrassing, we staan samen in een cook off van 10 minuten, ik had het kunnen weten. De finalisten verkneukelen zich, en ik gun het ze na alles wat ze bij ons hebben doorgemaakt. We houden het hoofd koel, steken allebei direct het vuur onder de pan aan, het zal ons niet gebeuren dat we halverwege moeten gaan bakken in een koude pan, en trekken de cloche van het bord.

15 slechte mosselen, 4 coquilles, 2 tomaten, een sjalot, een oude venkelknol, een fles water (!) en een gerimpelde citroen. Verder olijf- en zonnebloemolie, balsamico van een slecht merk en zout en peper. De klok loopt dus ik ga meteen snijden. Tomaat ontvellen en in julienne, venkel dun snijden, sjalot snipperen, fijne brunoise van citroen. Ondertussen vertelt Bert van der Veer wat over zijn nieuwe boek, maar ik ben volledig geconcentreerd. Kraan zegt na 5 minuten, zijn coquilles liggen al in de pan, “Sjuul, beginnen met garen….” Dus ik knal wat olie in de kokendhete pan en merk……, dat het vuur is uitgegaan 6 minuten geleden. Fuck… koude pan! Ik zie ineens Noury op mijn netvlies en denk “het zal me niet gebeuren…” Het gebeurt dus bijna wel…. Ik knal direct de coquilles in de pan, smelt wat boter voor de venkel, ook in de pan, maak mijn tomaat aan met balsamico en olie, breng op smaak met zout en peper, en aroseer ondertussen zo goed en zo kwaad als het kan de coquilles. Paul hijgt in mijn nek of ik het wel ga halen, Kraan lacht alleen maar, en ik plas langzaam in mijn broek (alsof dat helpt). Bert verdwijnt uit beeld en het publiek begint af te tellen vanaf 10. Op 8 pleur ik de venkel op het bord, op 4 de coquilles, op 2 de tomaat, en op 0 de citroen. Kraan staat ondertussen triomfantelijk met 3 perfecte gebakken coquilles met een condimentje van dezelfde ingrediënten te wachten…. De finalisten zijn tevens de jury en houden het keurig na het proeven. Terwijl Mary Borsato wat prijzen van trouwjurken vergelijkt, melden wij zachtjes aan Peggy, Niels, Rico en Pascal dat we weten waar ze wonen, waar hun kinderen op school gaan en waar hun familieleden werken. Het lukt, ze durven niet te zeggen wie de beste is. “Dat moet” schreeuwt Paul, dus na lang aandringen en mijn tussenkomst “laat die ouwe maar winnen” wordt Robert Johan Karel Kranenborg de winnaar van de ultieme Topchef 2010 cook off.

Serieus….?, hij was gewoon veel beter!!