Een van de masters of the universe is by far Alain Ducasse. Sterren over de hele wereld, 3 in Parijs, 3 in Monaco, prachtige boeken, vernieuwende concepten zoals Spoon en nu zelfs in de Eiffeltoren, waar vorige week Ferry en Alain (Caron) nog briljant hebben gegeten. Alain (Ducasse) heeft zijn stekje aan Central Park ingeruild voor Adour in het St. Regis hotel, (two 55th street, tussen 5th and Madisson, +1 212 7102277) waar voorheen l’Espinasse zat. Ze zijn vandaag 360 dagen open, van 0 direct binnengekomen op **, dus het belooft een mooie avond te worden (wat het ook wordt!). we zitten nog niet aan tafel of we krijgen een klein warm kaassoesje en een glas Bonny Doon le cigare blanc, grenache blanc & rousanne (USA, 2006) Voorop de menukaart staat “cuisine designated with wine in mind” wat op zich wel een aardige is. We beginnen met een amuse van lobster royal met truffel, kreeft en een emulsie van foie gras, waarna als eerste gerecht gemarineerde hamachi met komkommervinaigrette, kafir lime leave, watermeloenradijs, groene appel, komkommer en croutons.

Ondertussen worden we in de watten gelegd door de geweldige captain Marco Barbos uit Brazilië, die zo aardig en vrolijk is dt je denkt dat je hem al jaren kent. Tussengerecht, tip van de captain, is gnocchi van ricotta, gepocheerd in olijfolie, bospaddestoelen, prosciutto crisps, en een saus van vinaigrette met salade romaine, die prima zijn. We stappen over op rood met “the pick” van Terry Hoage vineyards, grenache & syrah (USA, 2006), die het uitstekend doet bij het pièce, combinatie van tenderloin en gestoofde shortribs met een peppery bordelaisesauce, jonge spinazie en mac & cheese (soort lasagne van penne met kaas). Top vlees uit Wyoming, soort wagyu, helemaal waanzinnig. Als ik iets negatiefs moet zoeken dan is het de truffelolie in de mac & cheese. Ik moet een toetje nemen van Marco, vacherin met gelei van limoen, kokosijs, passie-sorbet, crumble, foam van passie en een merenguekoekje bovenop (die Amerikanen willen allemaal ijs als toetje…), terwijl Eric weer aan de bekende 2 bolletjes vanilleijs gaat. Het is hier allemaal niet te ingewikkeld, gewoon heel lekker eten in een prettige sfeer, en typisch Amerikaans (hoewel de Parijzenaars er ook wat van kunnen), 8 uur binnen, kwart voor 11 op straat. Prima!!