Het is gebeurd, ik ben in de fout gegaan. Nu ben ik toch vanaf 6 september bezig met Monti en heb ik nog niet 1 keer gezondigd. Gisterenavond nog, de ene pasta na de andere kwam voorbij, garlic bread, toetjes, ga maar door. Ik was sterk! Was het de korte nacht (02.40-06.20), de enorme tocht van de ene kant van het vliegveld van Bangkok naar de andere, m’n loodzware rugzak (doet gewoon pijn) of dat heerlijke glaasje Lanson (mag van Monti), ik weet het niet, maar ik heb net een zakje Japanse zoutjes leeg gegeten. 15 gram. Shit!
Enfin, het eten bij Thai International Airways is verder niet verkeerd. Combinatie van gerookte eendenborst met gerookte zalm, beetje vreemd, maar de wasabimayonaise maakt een hoop goed. Een prima salade met balsamicodressing en, helaas, van die ingemaakte champignons uit een potje. De gegrillde kipfilet in een groene curry is top, zonder meer, en goed scherp. Pouilly fumé van Pascal Jolivet, 2003, en bij de kaas een Penfold’s cabernet sauvignon bin 407 uit 2001. Ze komen nu langs met een enorme taart, ik haak af en ga door aan m’n kinderboek.