Mijn meer dan aimabele collega Schilo van Coevorden, chef van Taiko in het Conservatorium Hotel (chef van al het eten in dat hotel trouwens) gaf een feestje omdat “zijn” nieuwe jaar weer is begonnen. Met een knipoog naar het Chinese Nieuwjaar in februari, Taiko is geen Chinees maar een Aziatisch restaurant, begint zijn nieuwe jaar in september en heeft het altijd een thema. Vorig jaar was dat wagyu-vlees, dit jaar is het wasabi, die heerlijke op mierikswortel lijkende wortel.

De avond start met een gin tonic van Tanqueray Old Tom met Fevertree en sinaasappeltwist in Tunes (de bar), waarna het gezelschap (man of 60) tegen de klok van 8 aan tafel gaat in het restaurant. Na de intro van de chef en een lesje over wasabi van de Engelse kweker (volgens Schilo de enige die fatsoenlijk wasabi kan kweken buiten Japan) starten we met de Taiko cocktail, 2 soorten meloen en 2 soorten appel geïnfuseerd met verschillende smaken waaronder de eerder genoemde gin.

Eerste gerecht is de “uni panacotta” met wasabi en kaviaar, zacht romig schuim met een goede vleug van de groene wortel die de delicate eitjes net niet wegdrukt. Hierna sashimi van hamachi met wasabisorbet, en een ham van wagyu met aardappelsalade en shabu shabu van “root vegetables”, wortels en zo, met wasabisneeuw. Allemaal lekker, maar de laatste goddelijk, die shabu shabu dus!

Ook superlekker is de cappuccino van wasabi met spinkrab en de losse har gau (Chinese dimsum) met XO saus. Ook hier laat de wasabi de krab in zijn waarde en de har gau is gewoon precies goed wat betreft de vulling, zachte puree met een paar krokante stukjes garnaal, en wat betreft de cuisson. De aanvulling met de XO-saus ga ik vanaf volgende week ook doen in Happyhappyjoyjoy, top!

De 48 uur in miso gemarineerde black cod (zandvis) is knap werk, mijn tafelgenoot wil er nog wel 3, en de groene asperges met wasabi-hollandaise maakt het gerecht compleet.

Tafelgenoot, we hebben het over de Dutch Foodie, krijgt last van POG als de gegrilde wagyu A4 met wasabicrème ter tafel verschijnt. 3 kleine stukjes vlees maar wat een geweld, hij begint, in de hoop op meer, te roepen dat het het lekkerste is wat hij ooit heeft gegeten… en ik ga een heel eind met hem mee.

We sluiten af met kakigori (schaafijs) met rijstballetjes en yuzu siroop, waarna misschien wel de topper van de avond, het dessert bestaande uit wasabi-yoghurt, ijs met soja, bramen en gerookte esdoornsiroop, wauw!!

Ik heb het bewust niet over de prachtige sake’s en wijnen van sake-sommelier Alvaro Steenbergen, wil zoveel mogelijk aandacht voor het voortreffelijke eten, maar dat was ook dik in orde. Prachtige avond.