Mijn vriend Ferry (hetbosch.com), altijd in voor een stuntje, heeft vanavond 2 gerenomeerde wijnkopers uitgenodigd voor de Battle of the Bottles. Otto Lenselink, bakkerszoon en voormalig verslaafde aan rumtompoucen, en Gilles Faëlens, grote man achter het Limouxweekend van vorige week, die goddank ooit aan een Nederlands meisje (zijn lieve Alice) is blijven hangen. Het idee is dat de mannen van Ferry een menu koken en dat beide heren bij iedere gang een passende wijn uit hun assortiment, binnen een bepaalde prijsklasse, kiezen. Vervolgens gaan de gasten de beste wijn-spijs combinatie bepalen en is er een winnaar aan het einde van de avond. We, Isabel is bij hoge uitzondering mee, zitten aan de chef’s table, met beide wijnkopers, Jan van Lissum en zijn vrouw, Robert Kranenborg, Pascal Jalhaij en anderen. Eerste gerecht is een rouleau van eendenlever met gebraden eendenborst en een krokantje van mangocaramel. Ik ben niet zo van zoet met foie, dus laat ik de caramel liggen, waardoor ik de foie smaak ten volle benut. Moeilijk gerecht, eigenlijk 2 gerechten (foie en eend), om een wijn bij te kiezen, maar ik kies toch voor de Ollieux Romanis (van Gilles, maar zowel wijn als importeur horen we pas helemaal aan het einde. Om er toch nog enige duidelijkheid in te houden zeg ik het nu vast) in plaats van de Branato van Antinori. 2degerecht is een geroosterde coquille met langoustine, crème van knolselderij en kalfsjus, waar ik wederom kies voor Gilles met een Toques & Clocher Haute Vallée 2006, in plaats van de Boschendal rosé. 

Bij het derde gerecht, bitterballetjes van artisjok met schuim van zoete aardappel, tomaat en portabello ga ik vreemd en kies ik met overtuiging voor Otto’s rosé, Château Puech-Haut. Wederom best ’n moeilijk gerecht, tomaat met wijn geeft ’n soort van venijn, waarbij ook de portobello behoorlijk van zich doet spreken. We kabbelen door de avond, hoop commentaar links en rechts, mooie verhalen, veel proeven en ouwehoeren. Bij de kotelet en filet van beemster lam met saus van gepofte sjalotten kies ik weer voor mijn vriend Gilles (Otto is ook een vriend hoor…) met een biologisch dynamische wijn van Domaine Gauby uit de Roussillon. In deze speelt mijn vriend wel een beetje vals, hij heeft zijn wijnen ’s middags stiekem gedecanteerd, maar ere wie ere toekomt, hij wint, hoewel we allen wel liever de cabernet sauvignon uit Chili van Otto voor de borrel zouden willen drinken. Het dessert is moeilijk, marsepeinravioli gevuld met Valrhona-chocolade en wat geraspte truffel. Op zich een prima hapje, maar veel meer iets voor bij de koffie dan als dessert. De Maury van Pouderoux, wederom Gilles, wint het nipt van de Aleatico van Antinori.  De einduitkomst is, natuurlijk, multi interpretabel. Het is allemaal een kwestie van smaak. Bepaalde wijnen waren niet goed op temperatuur en bepaalde gerechten leenden zich nu eenmaal niet perfect voor het doorproeven van verschillende wijnen, dus beide wijnkopers gaan met een trofee naar huis. Een mooi initiatief, natuurlijk voorzien van de nodige commentaren, waar wijnkopers zowel als keukencrew zich moeiteloos doorheen hebben gelaveerd.