Ik haalde het in het stukje over Bocuse al even aan maar ik vond het bijzonder genoeg er een apart riedeltje aan te besteden. Toen Bocuse er ooit lucht van kreeg dat hij in het Legion d’Honneur zou worden opgenomen vond hij dat die onderscheiding dan ook maar moest worden uitgereikt door de toenmalige president de la Republique Valerie Giscard d’Estaing (V.G.E., feej cheej euhhhh).

Zo gezegd zo gedaan, want zo werkt dat met beroemde Franse koks in het chauvinistische Frankrijk, dus dat gebeurde dan ook. Vlak daarvoor proefde hij een groentensoep bij zijn truffelleverancier, wiens vader nog een truffeltje in zijn zak had. De man snijd aan tafel dat truffeltje en gooit dat in de bouillon, Paul volgt met zijn Opinel het voorbeeld en de rest is history. Op zijn mooiste dag van zijn leven, want dat is toch wel wat het Legion d’Honneur met je doet, serveerde hij op het Elysée zijn beroemde Soupe au truffes V.G.E (over 1 million sold)

VGE boekje

Een jaar later zit er een klein pedant mannetje (ikke) met zijn ouders te lunchen bij Bocuse en zijn vader zegt “je mag alles bestellen, behalve die peperdure soep”. Hij nam hem wel zelf en deelde hem heel aardig met mij, maar er zijn grenzen legde hij me uit…

Een uur later zat de Grand Chef bij ons aan tafel en bestelde nog even asperges en foie gras, want mijn moeder was immers zijn boek aan het vertalen. Om een lang verhaal kort te maken, Bocuse gaat weg, de rekening komt, mijn vader slaat het dubbelgevouwen papiertje open en er staat “avec les compliments de monsieur Bocuse…”. Voor niks dus, kado, gratis, had ik dus makkelijk die soep kunnen hebben…

 

30 jaar later organiseert vriend Ferry een Bocusediner, onder leiding van een van de Bocuse-chefs, Gilles Reinhart (MOF, alleen intimi weten wat dat betekent) en ik eet eindelijk de Soupe au truffes V.G.E. Groentebouillon, stukjes rundvlees, stukjes foie gras, truffel, en dat allemaal onder een hoed van bladerdeeg. For the record, toen in het Bosch weergaloos, vandaag aan de bron prima!

VGE open

Nog even een weetje, bij de deur vertelde de maître, ook een MOF, me nog even dat het vandaag misschien een beetje rustig was maar dat ze toch nog steeds gemiddeld 130 couverts per dag draaien, da’s 3900 per maand, da’s 46.800 per jaar, da’s minimaal € 15.000.000, zonder gekke wijnen, zonder boeken, zonder de kadoshop…, best geld!

VGE serie


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.