Toen Ron Blaauw Restaurant** Ron Gastrobar* werd besloot chef Menno Post al vrij snel dat hij toch in de culinaire Champions League wilde blijven koken en vertrok hij naar De Bokkedoorns**. Nieuwe chef van de Gastrobar werd Bobby Rust die precies aanvoelde waar de chef (RB) naar toe wilde. Geschoold door Sergio Herman, Jonnie Boer en vriend Kranenborg ging Bobby aan de slag en een half jaar later viel er een Michelinster. Verandering van spijs doet eten dus na een jaar verruilde Bobby de Gastrobar voor Bridges by Ron Blaauw, waar ook weer een ster viel. Nu, 3 jaar later, staat hij in de keuken van Tante Kee op de Kaag, die duidelijk ambities hebben.

Ik volg Bobby vanaf dat hij bij Ron zit, dus was ik vorige week voor het eerst in ruim 40 jaar op het Kagereiland. Na de verplichte selfie met de pont-kapitein is het nog een minuut rijden naar het volledig verbouwde Tante Kee. Mooie zaak, net verbouwd, open keuken en een stralende Bobby.

We drinken een heerlijke Losada Godello uit Bièrzo (E, 2016) en starten met wat paling van Dirk Eveleens, de lekkerste voor geld te koop! Paling met niks, geen peper, geen citroen, allemaal niet nodig.

De amuses, een krakeling, een Belgische wafel met piccalilly en een gevuld (stroop)-wafeltje zijn allemaal heerlijk en beloven veel, wat direct wordt waargemaakt met de Operdoezer ronde met schuim van Vichyssoise, miso en prei van de bbq. Superlekker en fris, misschien een aardappeltje teveel, maar een kniesoor…

Pièce is mijn favoriete vis, de rouget, met humus, harissa en een klein paprika’tje de Tinkerbell. Perfecte cuisson van de vis, mooie diepe smaak van het garnituur.

De borden doen anders vermoeden maar ik laat het bij een voor- en een nagerecht. Mijn zwager Paul gaat nog aan de tarte Tatin, maar ik ben helemaal happy en denk dat het wel goed komt met Tante Kee.