Na het ontbijt bij Nadgi zijn we gesloopt en gaan we naar het appartement van Assaf. Koffie’tje en 5 oude mannen om de tafel. Lekker hangen!

Als we na een paar uur weer wat kunnen gaan we naar Samarkande, joden uit Uzbekistan! Het is een enorme vreetschuur waar 3 van de 40 tafels bezet zijn, met tegen de achterwand een buffet, een bar en een koeltoonbank alsof je in een slagerij bent. Omdat het doel van de oefening deze dagen is dat ik de Israëlische keuken ontdek moet ik ook hier eten, wat weer heel anders is dan gisteren, en niet lijkt op de dag van morgen.

We starten met een lokaal biertje waarna dumplings die net aan gaar zijn waardoor het knoopje bovenop (de draai) net niet gaar is.

Een soort appelflappen, maar dan met vlees, gebakken rijst met droog vlees, meer flappen, spiezen met rolletjes rundvlees (die met dat vet uit de vitrine, zie boven), waanzinnige ingelegde kool, het is allemaal lekker maar wel erg grof en boers.

We moeten weer rusten en ons opmaken voor vanavond, Topolopompo! Mijn Nederlandse foodie-vriend kent het niet, maar Assaf wel. Oriëntaals, met een Israëlische twist, ben benieuwd!