M’n vriend Ron, dus geen lovende woorden want anders vertrouwt niemand me meer…

Lunch vorige week, ze hangen niet met de benen buiten, maar dat schijnt ‘s avonds anders te zijn, en ik parkeer lekker voor de deur, een unicum in de Kerkstraat.

Glaasje wit (viognier) want ik lunch met m’n vriend Steven en zonder wijn is het geen lunch, en we starten met een eendenloempia met yuzu hoisin dip. Vriend (van onze Max) Niels (de maître) maakt een selectie uit de kaart die natuurlijk veel te groot is, maar schoon op gaat.

Oesters in tempura met gezouten komkommer en gember, beef bao met foie gras, wagyu siu mai met merg, gefrituurde garnalentoast met sesam-foie crème, in soja gemarineerde zalm met zoet zure salade en kokosvinaigrette, steak tartaar met tapioca en sambal (de bom),

short rib met zwarte peper en zoetzure courgette, en spare ribs met chili lak.

We kunnen rollen, maar dat mag nog niet van Niels. Eerst nog gepofte varkenshuid met pinda, chocola en gember, waarna een surprise-ei met passievrucht en witte chocolade.

Geen lullig zesje voor deze Orientaalse parel in Amsterdam…


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.