Na de proefavond van Ron Gastrobar Paris beloofde ik jullie er een week later weer te gaan eten en dat heb ik niet gedaan. Ik vind het Leidseplein een crime om naar toe te gaan, ik woon in Bussum dus een bezoekje Amsterdam is altijd met de auto, nou ga d’er maar aan staan. Een drama!

Een kapotte iPhone is ook een drama, zeker als het de 2de is in 2 weken. 2 dagen voor onze trip naar Vietnam viel de vorige uit maar kon ik nog net een backup maken, deze keer scheidt het ding er gisteren ineens mee uit en blijkt later dat ik alles tussen 5 september en gisteren kwijt ben. Leuk! Ik krijg bij de Apple store op het Leidseplein weer een nieuwe, dat dan weer wel, en de lieve Hannah helpt me 2 uur (!) om alles weer een beetje aan de praat te krijgen.

Als ik dus na 2,5 uur weer richting auto loop, met mijn laptop half open en de nieuwe iPhone aan een draadje er tussen geklemd want nog aan het synchroniseren, loop ik langs Paris en denk ik: het is 1 uur, een mens moet eten, why not?

Het bordje op de deur staat op Fermé, maar dat is een foutje, dus binnen 2 minuten zit ik aan een crisp gedekte tafel, glas sauvignon blanc, hatsa… Er komen 2 oestertjes van Renart Boulon (oester uit Frankrijk die als baby verder in Zeeland wordt “opgevoed”), waarna klassieke terrine de foie gras (ik laat de warm-getoaste brioche voor wat ie is) met een uiencompôte waarin een beetje tijm. Perfect op smaak, zo’n terrine kan nog wel eens een bittertje hebben, hier niet.

De quenelles de brochet sauce Nantua (gepocheerde luchtige snoekbaars “kroketjes” in een saus van rivierkreeft) zijn goddelijk, maar dit is ook een gerecht waar je me voor wakker kunt maken. De quenelles zijn perfect van smaak, alleen zou ik ze liever in een cocotte (ovenschaaltje) willen, overladen met (meer) saus en dan even in oven warm gemaakt zodat er een minimaal korstje op de bovenkant zit, noem het heel licht gegratineerd maar dan wel zonder kaas.

Genieten geblazen, ware het niet dat na de tweede hap mijn dochter in paniek belt :”scooter kapot, ik sta bij de reparateur, is niets meer aan te doen, wat moet ik nu, en over 2 uur vlieg ik van Eindhoven naar München”). Wilde paniek, dus ik eet in 3 happen mijn bord leeg en rijd naar Amsterdam West. Faciliteren..