Het is een week later, en na het likken van de wonden van die k..pizza ben ik verder gaan denken. Wat is het doel van de oefening? Een pizza die allereerst smaakt naar pulled pork want anders kan ik er net zo goed salami op knallen. De zachte rooksmaak met een zoetje moet op een podium geplaatst worden en dat lukt niet met zuur, althans niet met de basis, misschien met een ander (hartig) zoetje..?

Wat vindt een varken lekker? Mais!! Kun je dat op de bodem smeren? Ja!! Heb je dan wel een lekker vetje? Nee, dus haal ik nu goede mozzarella in huis. Een beetje zon haalt ‘ie uit de zongedroogde tomaat, ballen uit de Coca Cola pickled onions die ondertussen een week staan en dus echt goed op smaak zijn, en zout uit de Parmezaanse kaas.

Ik eet heel af en toe een pizza, de “witte” van La Vespa in Bussum, met artisjok (carciofi) en rucola en ik hik altijd aan tegen die (droge) korst. Ik vind dat ik dat moet opeten maar ik vind er eigenlijk ook niets aan, dus op mijn pizza komt wat extra Parmezaan maar dan vooral op de rand zodat ieder hapje korst ook smaak heeft.

Enfin, na een week testen zit het testpanel tegenover me en ze zijn blij. De eerste is exact zoals ik het me had voorgesteld, namelijk top, maar bij de tweede wil een van de testers zijn zelf meegebrachte gerookte mozzarella gebruiken. Weg is de smaak van de pulled pork… Als extra verrassing heb ik sriracha-aioli gemaakt die ik in kleine dopjes op de pizza spuit, noem het the cherry on the cake…

Binnenkort verkrijgbaar, will keep you posted!