Hè hè, gisteren eindelijk bij Pays Bas gegeten, Gustav Mahlerplein, Amsterdam, tegenover het hoofdkantoor van de ABNAmro. Sebastiaan van Baaren, Bassie voor intime, vroeger van Le Hollandais, is hier de uitbater en dat kan hij. Johannes gaf hem twee weken geleden een 9,5, sindsdien heb ik al 2 keer eerder geprobeerd erin te komen, zonder geluk. Nu dus wel, en we zijn niet teleurgesteld. Ondanks het feit dat Jan (de schilder) er zat met een semi-valse hond, de Toques et Clochers was uitverkocht, de Viognier was uitverkocht en het bij tijd en wijle wat lang duurde, hadden we een prima avond. Vooraf een glaasje bubbels, van het huis, en een amuse van tartaar met daarop gehakte oester (heerlijk, maar Isabel proefde ‘m na een uur nog!). Voorgerecht bestond uit kropslaharten met hollandse garnalen, een gepocheerd ei en een crème van bieslook. Eenvoudig, maar echt super-lekker. Daarna krokant gebakken zwezerik, met een stukje suddervlees en een stukje worst. Bij Le Hollandais was (en is nog steeds) worst een specialiteit, en je kunt me niet gelukkiger maken. Dit was ook prima, mooie smaken samen, lekker boers. De puree met groene kruiden heb ik gelaten voor wat ie was, zodat ik vanochtend weer lekker een kilo was afgevallen (gisteren 7 ons aangekomen!!). Uiteindelijk een witte bourgogne (F 2002) gedronken, weet niet meer welke, maar als je vraagt naar de favoriet van Harold weet Bas genoeg. 8 uur binnen en 10 uur weer naar de woonwagen, met een nette rekening (€ 93.50). Werd bij het weggaan nog even gebeten door de hond, schampschotje langs m’n wang (wat doe je ook met je gezicht in de buurt van een jonge herder??).