De weg naar Jerusalem is niet überspannend en duurt een ruim uur. Het wordt pas mooi vlak voor de stad als je een heel overzicht krijgt over de meerdere heuvels waar de stad op is gebouwd.

We gaan eerst naar de Machne yehuda market (let op, er zijn meerdere spellingsmogelijkheden), een soort moderne foodhall zoals in Amsterdam, maar wel cool gedaan en met een ongelooflijke verscheidenheid èn kwaliteit aan producten. Veel Joods natuurlijk, hummus, haval, maar ook baclava en couscous,

alle religies lopen hier door elkaar, de djellaba’s worden afgewisseld door de kipa’s.

Mijn Joodse vrienden nemen ons weer op sleeptouw dus voordat we het weten staan we in een kaaswinkel aan een enorm plateau met lekkers èn een fles witte wijn. Hier wordt geleefd.

Even later staan we in de rij voor een man met allemaal pannetjes in een kastje aan de muur. De pannetjes staan klaar met een basisvulling van kataifa, een soort angelhair-pasta, met feta, die wordt opgebakken en wordt geserveerd met gehakte pistache en een sloot rozensiroop. Door langs de semi-automatische pitabakkerij,

de Turkse zoet-bakker, de theewinkel, het kruidenmannetje,

en de notenbar, en het mooiste is dat mijn Israëlische vrienden zo vreselijk trots zijn op wat hun land biedt aan eten en drinken dat we overal moeten stoppen en proeven.

Laten we gaan lunchen…

Meer foto’s op Facebook