Ik rijd met de Okster de 30^ste na het skiën alvast een stuk richting de Heimat, we slapen in de buurt van Macon. Hotelletje vlakbij de weg, niet te groot, en een eetzaal met een ⭐. Ik reserveer online en krijg keurig een bevestiging.

Als we het parkeerterrein oprijden is het hele pand aardedonker en staat er 1 auto. De deur, we breken bijna onze nek in de duisternis, is open, er gaat een automatisch licht aan en er verschijnt een mevrouw, la patronne! De ontvangst is hartelijk en als ik de vraag of we misschien wat eerder dan de geplande half negen (het is half acht) aan tafel kunnen bevestigend antwoord blijkt dat we die avond de enige gasten zijn. Zowel in het hotel als in het restaurant…

De eetzaal is bescheiden, ze hebben slechts 5 kamers en dus maar 7 tafels, er brandt een blauwe kerstboom buiten en we krijgen de kleinste tafel die zo ver mogelijk van de keuken is. We didn’t dress up for dinner en vinden het allemaal al lang best, met zijn 2-en in de zaal betekent lekker à tempo eten, betekent vroeg naar bed, betekent vroeg op en om 14:00 in Bussum. Ik heb morgen nog een hoop te doen dus prima!

De Authentic Condrieu van Verzier (F, 2019) gaat erin als koek, en zo ook de amuses, waarbij ik de gelée van konijn naar mijn dochter vertaal als een gelée van kip, ze vindt ‘m heerlijk!

Heerlijk is ook de croque van petits gris met warme emulsie van peterselie, een soort langwerpige krokante tosti met slakken, superlekker (fot boven). Er komt een stukje in lauwe dille gemarineerde harder met daarbij gebakken coquille en een saus met botarga en tarama wat totaal niet lekker is. Onbegrijpelijk gerecht in dit verder prima “klassieke” menu.

Ondertussen is de Condrieu ter ziele en stappen we op voorspraak van la patronne over op iets lokaals, althans uit de regio, een Viré-Clessé Quintaine van Thevenet (F, 2016), die het na de eerste slok briljant doet na die best wel zware Rhône-wijn. De quenelles de brochet, noem het kleine ovaaltjes van een stevige snoek-mousse, met rivierkreeftjes uit de Saône en een “fondue” van prei, doen het goddank weer goed. Licht gegratineerd, ruim in de lekkere saus en krokante rivierkreeftjes

De Bressekip met kastanjes en een ciderjus is lekker, gewoon correct en goed van smaak,

en de warme soufflé met Grand Marnier en sorbet van bloedsinaasappel is superlekker!

Zoals gezegd, een 2-tje à tempo om half acht erin betekent om half tien naar de kamer… Kwart over tien licht uit, wekkertje kwart voor zes, en om twee uur in Bussum aan de mise en place voor Oudejaarsavond…

La Marande | Montbellet | France