We zijn met de G6 een weekje op bezoek in Zuid Afrika. Voor mij de eerste keer, de andere zijn al eerder geweest. Giel nog met kerst om kwartier te maken. We starten in Kaapstad en gaan na een paar dagen ook nog naar Franschhoek

We trappen de eerste avond meteen goed af met La Colombe in Constantia (73ste plaats op de World 50 Best). De ontvangst is hartelijk en na een soort radijs, wat eigenlijk meer een huls is van cacaoboter met een ondifinieerbare crème, worden we naar de tafel geleid.

Ze maken, merken we hier in Zuid Afrika, een hele tour van het brood en boter, maar ik moet zeggen het zuurdesembrood met spekvet en salsa verde is dan ook prima.

De tonijn “la Colombe”, “an iconic dish” wordt geserveerd in een blikje en smaakt goed umami dankzij de dashi-bouillon, Lekker!

De garnaal met zwezerik, dressing van snoek (graten), koriander en zoete aardappel is ook lekker maar net iets te weinig. De garnaal gaat in 1 keer naar binnen en de zwezerik is doordat hij zo klein is ook net te gaar (wat natuurlijk snel gaat bij zo’n klein stukkie).

De tataki van springbok, ananas, rum, sinaasappel en miso is ook goed, alleen begint het wel op te vallen dat er meer aandacht wordt besteed aan de opmaak van de borden dan aan de werkelijke smaken. Het zijn allemaal plaatjes, een tikkie to much misschien, maar de smaken vallen tegen.

Gebakken coquille met vacuüm bereide varkensbuik, zoete mais, kimchi en kokos is ook weer zo’n schilderijtje maar de coquille is zo dik als 2 opgestapelde 2-euromunten. Jammer.

Er komt een opfrissertje in de vorm van een sorbet, van citroengras, gember watermeloen en kalamansi, waarna Chalmar rund (uit Kempton Park ZA) met broccoli, courgette, gepickelde rode ui en gerookte knoflook. We stappen ondertussen over van de witte naar de rode wijn en willen de sommelier om advies vragen, maar de sommelier is helaas om 22.10 net naar huis, zoek het maar uit (je moet weten dat La Colombe op een wijndomijn ligt, Silvermist Wine Estate).

De boerenkaas met perzik, foie gras en bourbon, ik zie ook nog wat schijfjes geconfijte knoflook, is gewoon niet lekker. Echt niet lekker, maar dat wordt een beetje goed gemaakt met de aardbeien met citroen-verveine, kokos, cashewnoten en quinoa. Als je goed naar de foto kijkt zie je dat ze in totaal een halve aardbei hebben verwerkt in het dessert.

Je hoort het al, we zijn niet happy, maar we houden netjes onze mond. Dat doet de maïtre ook als we hem een kwartier later voorbij lopen bij de voordeur. Hij blijft strak in zijn laptop turen terwijl wij richting ons busje lopen.