En dat is het en het begint al bij Bouchon, het volledig Frans nagemaakt restaurant van Thomas Keller. Het krijgt geen eigen verhaal, omdat het de moeite niet echt waard is. Ik denk vantevoren nog “Thomas Keller (French Laundry, PerSe) dus het zal wel goed zijn”, maar Thomas is just in for the money! Prima oestertjes, lekker stukje lam en mooie Côte Rôtie van Patrick Jasmin (F, 2001), maar veel rumoer en weinig service. De volgende dag staat voor de rest van het gezelschap in het teken van vergaderen dus ik ga de lokale malls maar es uitzoeken. Alles wat je kunt bedenken is hier voorradig, en in ruime hoeveelheden, de ene winkel is nog groter dan de andere. Ook culinair is er van alles, maar het draait toch vooral om veel. L’Atelier de tweede avond is het hoogtepunt van de reis en zit niet eens vol.

We vallen van de ene in de andere verbazing, automaten met telefoons in plaats van cola, gokkken tijdens het ontbijt maar vooral de mensenmassa’s 24/7 in de casino’s, waar  je je überhaupt met je koffers een weg moet vinden tussen de speeltafels richting je kamer. Het is het drukste weekend van het jaar dus de disco’s en clubs zijn ook afgeladen. Taxi’s zijn niet te krijgen, dus het is lopen of de limo, en wachtrijen van een uur of meer zijn geen uitzondering. Het is één groot phoney gebeuren, alles is nep, plastic en smakeloos, ontzettend grappig voor een paar dagen, maar dan is het ook mooi geweest. Als we ons zondag weer in het vliegtuig naar Minneapolis wurmen zijn we allen blij weer naar huis te gaan.