Het idee was dat we met zijn allen, alle door Joop Braakhekke beminde chefs (zoals wij hem beminden), eind 2016 in Le Garage zouden lunchen en we dan met een straalverbinding, of skype, of whatever met hem in contact zouden staan. Hij was er dan niet bij want ziek, maar hij was er toch een beetje bij. Mooi idee maar zijn noodlot besliste anders.

Joop organiserde vroeger ieder jaar zo’n lunch en ik mocht daar wel eens bij zijn. Ik was een jong pikkie, kwam net kijken, en voer dan met meneer Helder en andere coryfeën over het IJsselmeer. Een berehot ticket. De laatste keer was een paar jaar geleden dat we met zijn allen meevoeren op een van de laatste IJselmeer-vissersboten en onze vangst in de pan der pannen werd gegaard. Een ongeloooflijk feest.

De mannen (Erwin, Ruben, Alain en Robert) die hun lunchplannen eind vorig jaar zagen mislukken hebben dat maandag 29 mei alsnog ten uitvoer gebracht en Le Garage puilde uit van de chefs. Om een extra feestelijke tint aan de dag te geven moest iedereen een koksbuis aan, die na de groepsfoto meteen weer uitgingen want tjemig wat was het warm. Na mooie woorden van Erwin en Alain gaan we en de terrine met fie in het midden. augurkje ernaast, wat sla, wat wil de mens meer…, een stukje gegrild brood!

Er zijn meer mooie woorden, van Kranenborg onder andere, en van de man die zegt niet te kunnen praten, maar dat ondertussen heel goed doet, Wim Nijkamp, decennia lang de levenspartner van de grote kleine man.

Ondertussen is het, hoe triest de aanleiding ook is, oergezellig, en gaan we aan de kip. ik denk dat de cuisson niet beter kan, en de man die beslist niet van kippenlevers houdt, ik dus, smult van het nageserveerde spiesje van die levers.

Stukje kaas, meer wijn, en de eerste chefs kijken op de klok hoe laat ze aan de bak moeten. Rond half vijf is de helft van het gezelschap weg, aan de bak, en de andere helft heeft daar totaal geen zin in. Rond 6-en is het mooi geweest en maakt Le Garage zich op voor de bekende maandag-avonddrukte. “En petit comité”, we praten over Kranenborg, Kats, Deenik en Jaspers, doen we een drankje op Strand Zuid, waarna de patron van de Roast Room ons aan tafel vraagt. De dag wordt in stijl afgesloten, wederom aan een lange gedekte tafel, onder de sterren, met heerlijk eten. Joop had er vast bij willen zijn, maar kijkt vanaf zijn wolk hopelijk tevreden naar beneden.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.