Jonnie Boer en equipe koken bij de Supperclub en dat mag een mens niet missen. Dus na de opnames in Van de Markt even een sigaartje in de geweldige fumoir van hotel de l’Europe (net cocktailbar van het jaar geworden) en om kwart over 7 sharp de Supperclub in.
We, ik ben met Robert en Giel, zijn zeker niet de eerste dus de amuses komen meteen door.
De lollie van foie gras, natuurlijk, maar ook aardappel light (pommes soufflé) van de BBQ, en het perfecte eitje… Ik laat de Grand Marnier cocktail voor wat hij is en ga aan de Chateau Capion, Fiona blanc (F, 2010) en… op het bed!
De enkele tafels die ze hebben zijn allemaal bezet, dus we worden veroordeelt tot één van de vele bedden waar we met de sokken van culinair Nederland in ons rug wachten op de eerste gang; oester on the beach. Een schelp van ganzenlever met Oloroso (sherry) en oester. Het is een beetje onhandig te eten, met één hand balancerend op de rand, maar het is ontzettend lekker. Door met 3 Noordzeekreeftjes (langoustines van Nederlandse kust) met geroosterd hennepzaad, kerrie en snijbonensap, wederom wonderschoon, en razendknap hoe de hele Librije brigade er iedere keer weer ruim 150 borden uitdrukt. Een geoliede machine, ook op de vloer, waar de zwarte brigade uit Zwolle duidelijk heerst.
Door met St. Jakobsmossel, kalfsmerg, zwarte knoflook en knolselderij van de BBQ. Mooi verhaal, mooi gerecht overigens ook, is toen Jonnie dit gerecht ruim een jaar geleden ontwikkelde, hij na een maand wist dat het een succes zou worden. Hij heeft toen meteen 6000 knolselderijplanten aan laten planten, heeft een jaar later die hele oogst op de BBQ gegooid en het sap van die knolselderijknollen wordt gebruikt in dit gerecht. Cool toch?
We stappen over qua wijn op Maria Andrea, een Ribeiro blanco (E, 2010) en wachten vol spanning op de gul (kabeljauw) met ingezuurd zolderspek (van Johny Broekhuizen uit Balkbrug), aardpeer en vogelmuur.
Supperclub is geen Supperclub zonder entertainment, dus het oude vrouwtje met de elastieken benen wordt afgewisseld door een ballerina die op de tonen van de Bolero een geweldige maar krankzinnige dans doet. Pièce is langzaam gegaarde lamsnek met ingelegde wortels, crème van sprot en waterkers, met daarbij Gayda, Figure Libre Freestyle (F, 2009). Ondertussen staat iedereen, van dat liggen wordt je op een gegeven moment gek, en het begint een wild feest te worden. De kus van Thérèse, van mango, groene thee en gezouten kokos, is het laatste gerecht voordat ook de mannen van de Librije aan het bier gaan. Een zangeres in een papieren jurk die steeds kleiner wordt geeft aan dat het dansen gaat beginnen en in no time zijn nu echt alle bedden leeg. Ik ga aan het bier, praat nog even met vriend Alain, en probeer Kraan de auto in te trekken. Kwart over 12 is het mooi geweest en brengt chauffeur Iskander ons na een topavond in één streep naar Maastricht. Morgen draaien we in Ubachsberg in de Leuf**, laatste dag voor de vakantie.
