Een aantal jaren geleden was ik voor het laatst in Hanoi, in totaal ben ik er slechts 2 keer geweest. Als je voor de handel in Vietnam komt, de reden dat ik hier tot 2006 vaak kwam, heb je in Hanoi niets te zoeken, behalve als je wat met de regering wilt bespreken, of als je je door een Franse lakwerkfabrikant wilt laten tillen. Nu dus terug met Dennis, want Hanoi is wel vreselijk mooi. Prachtige lanen, oude koloniale huizen en vooral the old quarter met zijn kleine straatjes en vele bomen. Ongelooflijk lieve mensen, super relaxed, en heerlijk eten op iedere hoek van de straat. De beroemde Pho, de rijkgevulde bouillon, vind zijn oorsprong in Hanoi, alsmede de bun cha, een mengsel van gecarameliseerd en gegrild varkensvlees, balletjes gehakt, rijstnoedels, nuoc mam cham en kruiden. Te gek lekker spul! Een andere specialiteit is een schaaltje gebakken krekels met soja, chili en bosui, ook niet te versmaden.

We vinden op de luchthaven meteen de ideale taxichauffeur, die we de hele dag bij ons houden, alleen al handig voor de bagage, maar hij voelt ons verder ook feilloos aan en sluipt als een patrolcar achter ons aan door de kleine straatjes. Aan het einde van de middag hebben we nog een half uurtje over en drinken een gin tonic aan de bar van het Sofitel Metropole hotel uit 1901. De chauffeur zet ons weer keurig af op het airport, nadat we met gevaar voor eigen leven de brug van Gustav Eiffel nog even hebben genomen. Op naar Danang!