Tweede avond in New York, we zullen het maar een beetje rustig houden na de lunch bij Bouley, maar ja, een mens moet toch eten! We gaan naar Gotham’s Bar & Grill (12 east 12th street, +1 212 6204020), alwaar chef Alfred Portale sinds jaar en dag de scepter zwaait. Alfred is de uitvinder van de cuisine verticale, ofwel de op elkaar gestapelde gerechten. Ik ben hier vaker geweest, toen dit nog een soort van nouveauté was, en had voortdurend medelijden met de bediening die met hoge torens tussen de tafels moesten manouvreren. Als het mis ging renden ze terug naar de keuken, alwaar een mannetje aan de pass het snel weer op elkaar stapelde. De gimmick is voorbij dus liggen onze Baronpoint oesters (erg milky) uit Washington en de Fisher Islands van Long Island  keurig naast elkaar op het ijs.

We drinken een chardonnay uit de Russian River, van l’Angevin vineyard, Laughlin family (USA, 2006), en hebben het prima in de bar, uitkijkend over de zaal. Tusendoor delen we Alfred’s beroemde risotto met baby arugola (rucola), truffel, Gruyère en schuim van porcini, terwijl maître Michael Nelson nog eens bijschenkt. We stappen over op rood van Arcadian “Starline vineyard” Santa Ynez valley, syrah (USA, 2003) en gaan aan de dry aged steak (50 days) van de organic boerderij van Niman in California, met wat “bordelaisesauce on the side”. De steak is best, maar de peperdure dollars gaan er een beetje aan voorbij doordat hij iets te hard is gebakken, tegen verbranden aan. Ondanks dat we vanmiddag bij een bakker zaten, Bouley’s Bakery was ooit hun eerste zaak, is het brood hier, vooral de focaccia veel lekkerder. Ondertussen wordt er naast ons een tafeltje voor 3 opgedekt, alwaar de sommelier, onze Michael en de gastvrouw gaan zitten. Na onze verbaasde blikken vertellen ze dat dit een van de French benefits is, “the management get’s dinner right before the kitchen closes”. Ik beloof de genomen foto niet te publiceren, maar een beetje raar is het wel. Ik heb het idee dat ze het zelf ook een beetje raar vinden, of misschien vinden ze ons raar, want het eten wordt binnen 4 minuten naar binnen geschoven, en de glazen wijn nauwelijks aangeraakt. Eric eet nog een bolletje ijs, en tegen 11-en stappen we op.