Als je het hebt over de bakermat van de Gastrobar, en dan bedoel ik niet alleen die van Ron (nog steeds de eerste buiten Denemarken, en trouwens ook nog steeds de beste, en ja ik weet dat jullie weten dat het mijn vriend is maar toch…) dan heb je het over Geist van Bo Bech in Kopenhagen.

Bo Bech, voorheen uitbater van een gelijknamig restaurant in de Paustian toonzalen (meubels) is nu al weer jaren cuisinier-propriètaire in Geist aan het voorname Kongens Nytorv wat misschien vanaf 2020 geen bouwput meer is, als alles meezit (ik ken het niet anders). Terras voor de deur met een stoeltje of 20, terras achter met een stoeltje of 30, zaal met 70 stoelen en een bar om de megakeuken heen met nog eens 30 stoelen. 150 couverts dus, en die zijn op een druilerige maandagavond in augustus bijna allemaal bezet. Lekkere muziek, net niet te donker, alhoewel de verlichting elk half uur met 10 lux daalt terwijl de muziek dan met 5 decibel stijgt, kortom, een heerlijke tent.

We zitten aan de (eet-)bar, onze favoriete plek, drinken een lemon-in-lemon-in-lemon (gin met 3 soorten citroen en een hint van tijm) en gaan door de kaart. Niets wat we in december (de laatste keer dat we hier waren) ook konden bestellen, alles nieuw, behalve de waanzinnige uien met tamari en gember.

Nieuw, althans voor ons, zijn de enoki met yuzu en eidooier (de enoki hebben een waanzinnige cuisson), kreeft met mousseline van aardappel en boter (“de gerechten zijn hier altijd exact zoals ze ze beschrijven, verder niets”, klaagt de vrouw kort. Klopt, maar wat is er lekkerder dan kreeft met aardappel en boter te bestellen en dat dan ook te krijgen…?),

gefrituurde peterselie met gebakken ei en verse mierikswortel,

Deense garnalen met paprika en pimenton

coquilles met kipvleugels en kreeftensaus

zwezerik met cantherellen

en toe waanzinnige crispy French toast met gepickelde aardbeien.

Heerlijke Saint Aubin, een kus van de meester en een klein inzicht in zijn nieuwe plannen, maar daar later meer over…