Altijd even doorbijten zo’n eerste dag met 9 uur tijdverschil. Het is lekker warm in Vancouver, helpt ook niet echt, en we slepen ons redelijk door de dag. Ontbijten op Granville Island is altijd een feest, een bezoekje aan de hondenkoekjeswinkel een must, maar nu zonder de kinderen slaan we de aanpalende speelautomatenhal (de leukste van de wereld) over.

Het avondmaal brengt ons naar Forage, een restaurant waar alles uit de wildernis komt, althans de ingrediënten. We melden ons een uur te vroeg, we zijn best moe, en starten met een charcutterie board, met worsten, hammen, paté, parfait van kippenlever en wat zuur. Lekker.

Er komt een soort dikke flammküchen met kaas en groente, lekker maar veel deeg, waarna een fettuccini carbonara met zacht ei, wat oudere cheddar, bacon, pancetta en doperwtjes, die superlekker is.

De lokale McWatters chardonnay (2017, Okanagan Valley, Canada) is geen hoogvlieger, maar gaat er prima bij. De vrouw eet “spruce tip” gnocchi met opgeklopte Neufchâtel (kaas), oesterzwam, doperwt en citroen (zie boven), en is ook blij.

Vroeg de mand weer in, laatste nacht in een zacht bed en in een echte badkamer, morgen naar Alaska.