Ik vertelde al eens eerder over Bagatelle, 8 juni 2017 0m precies te zijn, en dat was in New York, een wild feest! Als ik een mailtje krijg dat er nu ook een filiaal in Courchevel is twijfel ik geen moment.

De lift vanuit La Croissete, “centre Courche”, doet er een minuut of 10 over, en de oude eitjes beloven niet veel goeds. Aan het einde van de lijn persen we ons d’eruit, glijden een paar meter naar een terras en worden we opgevangen door de jongen van de ski-vestiaire en 2 potige uitsmijters. De muziek knalt al, iedereen is vrolijk en we krijgen de keuze “interieur ou exterieur”. Met de zon hoog aan de hemel is de verleiding groot maar één van de gastdames zegt dat die met een uurtje weg is, daarbij, zon of geen zon, je bord koelt buiten binnen 2 minuten terug van oventemperatuur naar 4ºC. Binnen dus.

Binnen is het een drukte van belang, de geur van truffelolie overheerst, en aan de zijkant staat naast de WC een wijnkast met veel lekkers, niet normaal!

De kaart is overzichtelijk en loeiduur dus ik deel wat waarschuwingen uit en begin zelf maar meteen met de foie gras “en pot”, in een weckpotje dus. Bizar veel, maar veel belangrijker, ontzettend lekker, echt geweldig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het brood is warm en knapperig, de gezouten beurre de baratte precies goed, en het vieze jammetje gooi ik aan de kant. Geweldige start, zo ook voor de vrouw met een heerlijke tonijntartaar met avocado.

Ondertussen beginnen ze buiten bij Bagatelle goed los te gaan en de ene na de andere slee wordt over het volk heengetild, gevuld met flessen Cristal (Roederer) en de Dom Perignon wordt gebracht door lieve meisjes op de nek van een albino King Kong, je maakt wat mee.

Het pièce arriveert, een soort platte grote penne met een superlekkere morilles-saus, waar best een lepeltje extra van op het bord had mogen liggen. Enfin, ik spoel het weg met wat Saint Joseph van François Villard (F, 2017).

De zon is nu echt achter de Saulire (berg) en we tafelen buiten na met een nieuwe fles wijn en een petit Genepy. Het kost een paar centen maar dan heb je ook wat, namelijk een topmiddag, mede dankzij de nederlandse Ruud, die na een seizoen St. Tropez en een paar jaar Ibiza nu lekker in de sneeuw zit.

Max en Roos halen hun ski’s uit de vestiare (nog nooit meegemaakt), wij proppen ons in het eitje en dalen af tot de krochten van Courchevel.

Bagatelle | Les Chenus | Sommet de la Loze | Courchevel | bagatellecourchevel.com | open tot Pasen


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.