Yes, eindelijk, de eerste 10 kilo zijn eraf. Lang leve Monti!!
Gisteren naar de presentatie van het nieuwe boek van Schilo Van Coevorden geweest, in het Dylan hotel. Prachtig boek, mooie happen, minder lekkere drankjes (volgens mevrouw van Asbeck maken ze nergens zulke goede bloody mary’s als in the Hempel in London. “Gut: zegt Joanita, “jij ook al, ik heb er daar ook kannen van op”!!) Enfin, ons kent ons. Alain, Joop, Jonah, de hele Inmerc top, iedereen was er. Het boek ziet er prachtig uit, althans de buitenkant. Voor een presentieexemplaar moest je in een rij, met het risico dat je naam niet op de lijst staat. Dat doen wij dan altijd wel heel anders. Wie de moeite neemt te komen, gaat naar huis met een boek. En zo hoort het.
Na afloop gegeten met oude vrienden uit Abcoude, in Abcoude bij een nieuwe zaak, Klein en Klein. Absoluut niet de moeite waard, behalve voor de inrichting, die is leuk. Ik had eerst een doormidden gesneden coquille St. Jacques, met 2 schijven bloedworst. De worst was top, de coquille hard, droog en fishy. Daarna pot au feu van kip met een geconfijt boutje. De pot au feu bestond uit een in bouillon gekookte borst met vleugel, het geconfijte boutje was verpakt in een soort bladerdeegbal. Niets aan, wel gezellig.
Nee, dan de lunch. Ik had mijn enige vriend Steven een maand niet gezien en dat moest gevierd worden bij onze vaste pleisterplaats Visaandeschelde. Ik zal het niet te lang maken want volgens mij heb ik het al zo vaak over ze gehad, maar het blijft een geweldige hut, met Sander (van Dam) aan het roer. Dungesneden griet met trompettes de la mort en cantherellen, salsa van coppa en gerookte tomaat en een cremolata waarin o.a kappertjes en dragonazijn. Salade van gemarineerde witte kool, zeewier en granny smith, daarop een gebakken handgedoken coquille en een dipje van gele paprika en madame Jeanette. Spiesje van tonijn met rode peper, samen met een mild curry-kokossoepje en een softshellcrab met huisgemaakte sambal. Lichtgebakken kabeljauw met gestoofde prei en een in algenboter gegaarde gamba, sauce béarnaise. Op de huid gebakken makreel met een compôte van sjalot en sesam, een gefrituurde deense (!) oester en een beurre blanc met koriander. Briljante gerechtjes allemaal. Ongelooflijk dat ik maar blijf afvallen trouwens, als ik het zo terug lees. De viognier van Sarret deed het weer prima (Monti heeft overigens liever rode wijn!), maar ook hun nieuwe huiswijn, Botalcura, el delirio (what’s in a name) chardonnay/viognier 2004, uit Chili, is zeker niet verkeerd.
Het is 8.15 in de ochtend en ik krijg rammende honger. Ik ga boodschappen doen, sta de hele dag in de keuken om voor te bereiden voor morgen, eerste shootdag Smartkids.