De tweede dag in Spanje is het koud en grauw, wel droog, dus we besluiten tot een “kantoordag”. Okky aan de studie, en ik aan achterstallige correspondentie, blogverhaaltjes en plannen maken.

Een van de plannen, maar die had ik gisteren al gemaakt, is eten in Vicus in Pals. Een tip van ik weet niet meer wie, maar de website ziet er cool uit, dus om 20.30 rijden we in een kwartier naar Pals.

Vicus ligt pal(s) aan de weg, zit in een oud hotel, wordt gerund door Elisabet en Gerard, in de keuken staat Damià Rafecas. We hebben de laatste tafel in de zaal waar je binnenkomt en Gerard kiest voor ons een paar wijnen waarvan ik weet dat ik ze nooit eerder heb gedronken. Daar ik 1 fles net aan de krappe kant vind, mijn dochter drinkt als een vis, worden het er 2, en omdat Gerard niet weet met welke we dan moeten beginnen stelt hij voor dat we ze direct beiden openen. Een feest!!

De Gratallops is meteen de beste vriend, de Terra de Cuques ruikt nog wat naar de stal, maar wordt later fris en gaat dan de ander overtreffen. Mooi!

We nemen niet het tasting-menu, want alleen maar vis, maar kiezen uit de kaart 5 tapas en 1 pièce wat we delen. De tartaar van Girona beef entrecôte met kruidenmosterd is echt superlekker en blijkt helaas aan het einde van het hartige deel van het menu het hoogtepunt.

De warme sandwich (bikini ofwel tosti) van Tou dels til-lers kaas, Iberico ham en truffel (ze bezweren dat er echt alleen echte truffel inzit, geen truffelolie, wat helaas niet zo is) is lekker, vooral de kaas, maar de zweem van truffelolie doet de neusvleugels trillen.

Hierna de prima croquettes met llonganissa (droge worst) uit Can Japot, de scheermessen escabeche met munt die okay zijn, en we eindigen met (te gare) groentetjes met ei en citrus, maar ook met kokosmelk, wat het een beetje laffe nasmaak geeft. We missen wat pit!

De wijnen en de meer dan correcte en vakkundige bediening maken eigenlijk alles goed, en doen zelfs het overmatige vet op de varkensribben met quinoa en bbq-saus bijna verdwijnen.

Okky heeft bij de buren een mille feuille met frambozen en crema Catalana zien langskomen, ik ga voor een soort goddelijke half bevroren nougatrol met gesuikerde nootjes, samen met de tartaar het beste van de avond

We dronken Gratallops escanya-vella (E, 2013, slechts 600 flessen) en Terra de Cuques (E, 2013, 8008 flessen), beiden uit Priorat.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.