Na 2 weken comfortfood en kaasfondue is het tijd voor weer eens een hapje pittig. Op weg naar huis slapen we een nachtje in Parijs, in het nog altijd prima maar wat sleetse Kube hotel, en pakken een taxi naar de Avenue George V.

We gaan naar Miss Ko, een door Philippe Starck te gek ingerichte pijpenla met oosters eten en deco en prima muziek. Ondanks dat ik heb gebeld heb dat we later zijn is die boodschap natuurlijk niet doorgekomen maar heeft de lieve mevrouw binnen één minuut plek aan een lange blankgeschuurde en daarna witgekalkte tafel met een soort van grappige hangstoelen.

De Momo’jito met yuzusap, perzikpuree en gember is niet mijn smaak, maar de Chaï’ Pirinha op basis van infused cachaça met kumquat en citrus die het lieve meisje die onze tafel en nog veel meer andere tafels bedient, brengt is geweldig. De kaart is oosters maar zwaar fusion, ingedeeltd in starters, sushi, hoofdgerechten en bo buns (een soort wokgerechten waarvan het lieve meisje zegt dat we niets missen als we ze overslaan).

We starten met tempura van garnaal met srirachamayonaise, springrolls met kip, en Crispytori, een salade van kip in 5-spice marinade, verschillende koolsoorten en kerstomaatjes. Waanzinnig!

De sushi ronde is gewoon goed, niet speciaal bijzonder of het moet de overdaad aan cream cheese zijn in één van de 3 aangebodene.

Bij de piècen gaat het mis. Een soort van hamburger bun met black angus en truffelmayo, black cod in miso, èn tataki van ossenhaas, alleen worden ze allemaal gebracht op het moment dat ook de sushi wordt neergezet, terwijl ik toch echt duidelijk had gevraagd a) hoe werkt het hier; alles tegelijk bestellen of gang voor gang?, en b) “dan wil ik graag eerst de sushi en dan de hoofdgerechten…”. Foutje maar geen probleem, alles gaat terug en we gaan lekker aan de sushi. Een kwartier later worden de hoofdgerechten alsnog uit de warmkast gehaald en op tafel gezet. De tataki kan zo onder de schoen, samen met de black angus burger, en de cod valt volledig uit elkaar. Ons lieve meisje is zelf ook wat verbaasd, maar alles wort weer weggehaald en 10 minuten later weer neergezet. De tataki is nu perfect, evenals de cod en de bun is prachtig op cuisson. De tempura van boontjes die erbij komt is warm en krokant. 1 minpuntje, maar dat geldt voor al het eten en is eenvoudig op te lossen, het mag alemaal wel wat hoger op smaak.

Ondertussen is de dj gearriveerd en gaat de hoogst irritante mevrouw naast ons beginnen aan een klein dansje, terwijl wij de tapiocaparels gegaard in kokosmelk nog proeven, samen met de kleine warme beignets met te dunne vanillesaus, prima chocoladesaus en aardbeien(jam)saus

.

Resumerend, een prima avond met lekker eten, en dat in Parijs! (en wat een gave tent….)