Nu het lekker weer blijft denk ik met regelmaat aan de waanzinnige gazpacho die ik mid-negentiger jaren at bij El Bulli, toen nog 1of 2 sterren.

Een groot bord met een heel divers garnituur werd voor je neus gezet en daar werd vervolgens de verrukkelijke soep ingegoten. Nu een hele normale handeling, ik kreeg laatst een wit pepermuntje waar heet water op werd gegoten en ik had ineens een hot towel, toen was alleen de presentatie al revolutionair.

De avond, herinner ik me nog goed, begon overigens rond de klok van 8 toen ik gekleed in een short op de Gran Via in Rosas vanuit een telefooncel belde of we nog konden komen eten. Geen probleem zei Juli Soler, we zetten een tafeltje bij, en toen ik vertelde van mijn outfit lachte hij alle bezwaren weg.

Gazpacho de bogavante (kreeft), those were the days…