Rust in de tent is natuurlijk een hele flauwe woordspeling na het plotselinge vertrek van Joris Bijdendijk, maar ere wie ere toekomt, er is rust, en Rust! Het stuivertje verwisselen heeft gewerkt, Joris gaat als een racket in Rijks, en Bobby, voormalig chef van de Ron Gastrobar* heeft zijn plek gevonden in Bridges. Ik ben hier op uitnodiging van Iens (zelf) en de lunch is ter ere van de Noon-card, een kortingskaart voor de zakenlunch die vandaag zijn doop beleeft. Er zijn mannetjes van de radio (BNR), de zaak zit lekker vol, en Iens halen weer eens even een half jaartje in…
Aperitief is een glaasje bubbels van Baumard, waarbij een Indiaas plat broodje met olie van paprika, schuim van piccalilly en Groningse metworst, èn een karamelwafeltje met hangop van dragon, gecaramelliseerde pompoenpitjes en zalmkuit. Het lunchmenu bestaat eigenlijk uit 2 gerechten maar als maître Jos van Hunen ons wat sip ziet kijken wordt er meteen actie ondernomen. We starten met gebakken langoustine, echt zo’n dikke Royale, met een stukje zuurdezem on top, crème van geitenkaas en sumak met kiemvruchtjes, waarbij Calvarino, Garganega van Pieropan, een Soave Classico (I, 2012).
Door met gebakken coquille met bloemkool, schuim van gekaramelliseerde boter en dashi met daarbij een Clos de St. Yves, Domaine des Baumard (F 2012).
Pièce is gegrilde griet met gebakken spruiten, yuzu, palmkool en rode curry waarbij een glasInés, Moulin des Nonnes (F, 2013), maar als ik halverwege ben wordt de sessie onderbroken door het lieve meisje van de radio, of ik even kom vertellen waar een zakenlunch aan moet voldoen, wat ik graag doe.
Enfin, toe een combinatie van artisjok(!) met sorbet van gekaramelliseerde elstar (appel) waarbij jam van olijfolie en zuring, en hierbij de ontdekking van de middag, de Hondarrabi Zuri, Urezti Itsas Mendi (E, 2010), uit Baskenland. Fris, niet teveel alcohol, superlekker. Bakkie espresso met churros en weg ben ik, op weg naar de nieuwe locatie van mijn nieuwe restaurant…
Dank Bobby, voor een geweldige lunch, top gegeten!