… and I love Beluga**, wat een topavond zeg afgelopen vrijdag. We waren natuurlijk al enorm verwend in de Treeswijkhoeve, maar wat een prachtige afsluiting van deze dag!

We beginnen bij het begin als we wandelend langs de Maas via de achterdeur binnenstappen. Waar ooit de stamtafel stond is nu een lange bar, de keuken is fiks groter, er is een glazen walk-in koelcel en een soort Stube (zo noemen ze het zelf, de nieuwe stamtafel) aan de zijkant. Veel veranderingen, maar vooral ook op de kaart. We starten aan de foodbar met een gin tonic met Fentimans 19:05 herbal tonic water, voor mij een nieuwe!

Prachtige “binnenkomers”, waarbij een vegetarische sushi en prachtige asperges met ei, balancerend in een kleine olijfenboom die na gebruik weer lekker in de koelkamer gaat (de boom). Aan tafel gepofte pompoen met radijs, waarna de klassieker HIT ME van tomaat-parmezaan-basilicum, en we besluiten terug te verhuizen naar de food-bar. Veel gezelliger, dat vinden wij althans, en een goed oog op de rustige hectiek in de keuken.

3 oestertjes, waaronder 1 met krab, 1 oosterse met rode grapefruit, en 1 met kaviaar. “Excuses, want we gaan nu doubleren, maar dit moet je proeven”, dus nogmaals een oester, hoe erg is het, maar nu met Oostenrijkse saibling (een prachtig vissie), roze grapefruit en kokkels.

Door met runderblokjes, “is dit geen tartaar?”, “Nee Juul, dit is in blokjes gesneden rundvlees…” met gort, crème van gevogeltelever, verschillende zaden en avocado.

Stukje kreeft met rode biet, wow…, en daarna tagliatelle van inktvis met wilde mosselen en bouillabaise.

De wijn, we starten met een Capricho, val de Paxariñas van de Goddelo-druif uit Bièrzo (E, 2014), en daarna een werkelijk superbe Pernand-Vergelleses uit de Bourgogne (F, ?) voor een weggeefprijs!

Door met griet rendangstyle, met Hollanse slakjes, zeekool en morilles  en we eindigen met Limburgs big met asperges en zwarte radijs.

De gerechten zijn gebalanceerder dan een paar jaar geleden, veel minder handelingen en fratsen op de borden, wat zich uit in pure en natuurlijke smaken. Niet teveel gedoe, “gewoon lekker vreten”, aldus de chef, die ondanks alle veranderingen nog steeds steady in het 2-sterrenzadel zit.